برای سه روز آمدم سفر.برای دیدن دایی های نازنینم که علاقه و دوستی دو طرفه داریم...
و البته نگاههای سنگین بعضی ها،بخاطر ازدواج خواهر کوچکتر و مجرد ماندن من....
می گویند:راه نجاتت ازدواج است...به خانواده ات امیدوار نباش و ازدواج کن و برو پی زندگی ات...
و من سکوت و خیره به افق که من راه دیگری هم برای نجات دارم....؟!
توی دعوای زن و شوهرها نباید هیچ واکنشی نشون داد حتی در ذهن...
چون به هبچ‌کسی ارتباط نداره.حتی اگه خودشون خواستند دخالتتون بدهند.
هیچ ربطی به هیچکس نداره.
خواهر مثل قبل پر انرژی و سرحال نیست.
هیچی ام نمیگه.
گاهی با خودم میگم کاش ازدواج نمی کرد حداقل درسش تموم میشد یه خرده به خودش خوش میگذروند بعد.
بعدش به خودم میگم شما به فکر خودت باش اون بلده از پس خودش بربیاد.بسه به اندازه کافی خواهری و مادری براش داشتی دیگه ولش کن.مسئولیت هر کسی بر عهده خودشه ....
این ترم زبان که گذشت، دو تا استاد عوض کردیم و در عرض تقریبا یک ماه و نیم من سه تا استاد عوض کردم.
استاد آخر، استاد جدید موسسه بود و با وجود داشتن سطح بالا،روش تدریس مناسبی نداشت...و برای همین تصمیم گرفتیم با مشورت کل بچه ها نسبت به تعویض استاد، با سوپروایزر صحبت کنیم که در نهایت تعویض انجام شد ولی هنوز نمیدونیم استاد جایگزین کیه و آیا بهتر از این هست یا نه...
این اولین آلارم برای من بود که برای یادگیری زبان وابسته به استاد نباشم...و حتی کلاس...
در غیر این صورت اذیت خواهم شد چون همیشه اساتید خوب نیستند.
ولی واقعا واقعا استاد فرقی برای هر موضوع و درسی که باشه تاثیر بسیار زیادی در جذب و دفع بچه ها داره.حتی در انگیزه شون برای خوندن.
معلم جزو مهمترین مشاغل هر جامعه ای هست این یک واقعیت حقیقی ست.
توی این یک ترم واقعا هیچی نخوندم اصلا انگیزه زبان خوندنم کاملا کم شد علیرغم اینکه مسیر من، مدت فرصتم و ....با بقیه کاملا متفاوته و خیلی بیشتر باید جدی بخونم ولی واقعا تحت تاثیر تدریس ضعیف استاد،منم ضعیف شدم...واسه همینه که میگم معلمی خیلی خیلی مهمه.
سخنی با گرامیان مذهبی و اهل دینداری ولی خودخواه و مغرور و قضاوت کننده...
کمی به حق الناس هم فکر کنید....
شاید کمتر به دین و مذهب ظلم کنید.
تف به وجود بعضیاتون که مغزهای گندیده تون فقط کثافت بلغور می کنه.