اون طرف:دارم می ترکم از عصبانیت...پروژه ای که من کلید زدم و دقیقا با کار من به نتیجه رسید ، الان داره در جای دیگه ای توسط همین تیم اجرا میشه....من کجام؟هیچ جا..دونه دونه برات پرسشنامه حساب می کنند...
این طرف:بله...دورکاری و نداشتن شرایط قانونی همینه و البته نتیجه صداقت زیاد در کار...زمانیکه ازت می پرسیدن نحوه صحبت با بیمار رو، باید خفه می شدی یا دروغ میساختی که الان جات خالی می بود میامدن سراغت...
از کی انتظار داری که دستتو بگیره،پیشرفت کنی؟هیچکس نیست.....
به جای غر زدن خودت خودت رو رشد بده و خودتو ببر بالا طوری که بیان دنبالت واسه به دست آوردن دانش و تجربه ت...
پس بشین اساسی دنبال دانش باش...
ریز همه چی در بیار...
تو قرار نیست بمونی،قراره بری،از همین جا،دنیای اونورت رو ترسیم کن...
غر نزن ،عمل کن...
هر دانشی خریدار دارد ،باید نتیجه اش به به وجود اورنده دانش برگردد